ჰიდროსაიზოლაციო სამუშაოები ობიექტის მშენებლობის ერთ-ერთი მთავარი ეტაპია. მიწისქვეშა წყლებისგან და ნალექებისგან შენობის საიმედოდ დაცვა  პირდაპირ გავლენას ახდენს მის ფუნქციონირებასა და გამძლეობაზე. აქედან გამომდინარე, ჰიდროსაიზოლაციო მასალების არჩევა საკმაოდ მნიშვნელოვანია.

ძირითადად არსებობს ორი სახის ჰიდროიზოლაცია, მემბრანული და შეღწევადი. მემბრანულის შემთხვევაში ბეტონის კონსტრუქციებს იცავს მემბრანა (რულონური მასალები ბითუმის ბაზაზე, თხევადი რეზინა და პოლიურეთანის ელასტიური მემბრანები), შეღწევადის შემთხვევაში კი თავად ბეტონის ტანია მთელს სისქეში ჰიდროიზოლატორი, ბეტონი დაცულია წყლისაგან და აგრესიული გარემოსაგან. მემბრანულის უარყოფით მხარედ შეიძლება ჩაითვალოს ის, რომ მისი ექსპლუატაციის ვადა გარკვეული წლებითაა შემოსაზღვრული, გარდა ამისა, არსებობს მემბრანების მექანიკური დაზიანების შესაძლებლობა, მათი აღდგენა კი რთულია. რაც შეეხება შეღწევად ჰიდროიზოლაციას, ეს მასალები თავად ბეტონს ხდის წყალგაუმტარს და მისი უარყოფითი მხარეა ის, რომ კონსტრუქციამ რაიმე მიზეზით (ჯდომა, კონსტრუქციული ცვლილებები) შეიძლება მიიღოს ბზარი, რამაც დაარღვიოს ჰიდროიზოლაცია. აქ დადებითი მომენტი არის ის, რომ ასეთ შემთხვევებში შესაძლებელია დაზიანებული ადგილებისა და ბზარების ოპერატიულად აღდგენა, ამისთვის კი ბევრი საშუალება არსებობს.
 

ჰიდროიზოლაციის მემბრანების ძირითადი თვისებები:

• ელასტიურობა
• სიმტკიცე
• მდგრადია ატმოსფერული ზემოქმედების მიმართ
• გამძლეა